1-بیمه بارنامه بین المللی :

انواع حمل و نقل کالا :

بیمه حمل‌ونقل هوایی کالا  :با پیشرفت سریع حمل‌ونقل هوایی و ظهور هواپیماهای تجاری و باربری، روش حمل‌ونقل بین‌المللی هوایی به روش‌ دریایی و زمینی اضافه شد. با افزایش حمل کالاها با هواپیماهای باربری، گروه بیمه هوایی انگلیس (BIAG)، بیمه‌نامه جامعی را برای پوشش بیمه بدنه، بیمه مسافران و همین‌طور بیمه مسئولیت در قبال اشخاص ثالث ارائه کرد. بنابراین بیمه حمل و نقل بین المللی هوایی شکل گرفت.

بیمه حمل و نقل زمینی کالا :حمل‌ونقل زمینی از قدیمی‌ترین روش‌های حمل است که در حال حاضر در بخش‌هایی از مسیر صادرات و واردات کالا از آن استفاده می‌شود. حمل‌ونقل و جابه‌جایی کالاها در خشکی با تریلی و کامیون‌هایی با ظرفیت‌های مختلف انجام می‌شود. به‌دلیل احتمال بروز حوادث رانندگی و غیره، این روش حمل تحت پوشش بیمه قرار گرفته است.

بیمه حمل و نقل دریایی کالا : برای خطراتی که در راه سفر دریایی کالا را تهدید می‌کند، استفاده می‌شود. به عنوان مثال اگر تصادف کشتی با یک کشتی دیگر، یا آتش سوزی در دریا، ریختن کالاها در دریا برای نجات کشتی و غیره.

انواع بیمه حمل و نقل دریایی عبارتند از:

بیمه از دست رفتن تمام و کمال کالاها

بیمه خسارت عام یا همگانی (به این معنا که در صورت بروز حادثه، بخشی از بار را باید فدا کرد)

خسارت مستقیم

این نوع بیمه، کالا را از محل مبدأ حمل بار تا مقصد و تحویل بار پوشش می‌دهد. همچنین این نوع بیمه، یکی از اسناد مورد نیاز برای گشایش اعتبار در بانک است. لازم به ذکر است مدت اعتبار این بیمه‌نامه، از زمان تحویل کالا به مقصد تا 60 روز است.

انواع بیمه نامه حمل و نقل بین المللی بر اساس پوشش‌ها : 

بیمه Total Loss

این نوع بیمه‌‌نامه در حال‌حاضر به‌عنوان یک بیمه‌نامه تشریفاتی یا گمرکی شناخته می‌شود. طبق بیمه‌ Total Loss، اگر کلیه کالاها در طول مدت حمل‌ونقل دریایی از بین بروند، شرکت بیمه‌گر مسئول پرداخت خسارت‌های واردشده خواهد بود. در این شرایط باید تمامی کالاها تحت پوشش بیمه قرار بگیرند.

بیمه با شرایط A

بیمه با شرایط A کامل‌ترین پوشش‌های بیمه‌ای را در بیمه حمل و نقل بین المللی دارد و بیشترین میزان حق بیمه را هم خواهد داشت. خطرات تحت پوشش در بیمه با شرایط A به شرح زیر است:

خسارت‌های عمدی؛

خسارت‌های ناشی از فرسودگی؛

بسته‌بندی نامناسب؛

انفجار هسته‌ای؛

خسارت‌های تاخیر؛

خسارت‌های ناشی از مشکل در کالاهای ثبت‌شده در بیمه‌نامه؛

ورشکستگی اجاره‌کننده، گرداننده یا مالک کشتی.

بیمه با شرایط B

بیمه با شرایط B بین دسته‌های A و C قرار می‌گیرد. خطرات تحت پوشش در بیمه با شرایط B به شرح زیر است:

تمامی خطرات در بیمه با شرایط C؛

زلزله، آتشفشان و صاعقه؛

ورود آب به داخل کشتی یا انبار کالاها؛

قلاب‌زدگی؛

آب‌دیدگی؛

دزدی و دلالی؛

ریزش، شکست و خسارت ناشی از کالاهای دیگر؛

به دریا افتادن کالاها از روی عرشه کشتی؛

از بین رفتن کلیه بسته‌‌ها در کشتی؛

روغن‌زدگی.

بیمه با شرایط C

این بیمه باربری به‌عنوان ارزان‌ترین بیمه با کمترین میزان پوشش‌ها شناخته می‌شود. خطرات تحت پوشش در بیمه با شرایط C به شرح زیر است:

آتش‌سوزی و انفجار؛

واژگونی یا خارج شدن وسیله حمل‌ونقل از ریل یا خط؛

تخلیه اضطراری کالاها در بندری دیگر؛

خسارت همگانی (فدا کردن کالاها یا از بین‌رفتن آن‌ها)؛

به‌گِل نشستن کشتی، زمین‌گیر شده، برخورد با کف دریا، واژگونی یا غرق شدن آن؛

برخورد کشتی با هر وسیله خارجی به جز آب؛

مسئولیت مشترک در تصادف؛

به‌ دریا انداختن کالاها برای سبک کردن کشتی در شرایط بحرانی.

کلوز عدم تحویل

کلوز عدم تحویل به این معناست که اگر مقداری از کالا یا تمامی آن پس از تخلیه از وسیله حمل (عمدتاً کشتی) به دلایل نامشخص گم شود، بیمه‌گزار می‌تواند با تنظیم صورت جلسه عدم تحویل کالا و تحویل آن به شرکت بیمه، خسارت خود را دریافت کند. البته کلوز A پوشش عدم تحویل را شامل می‌شود؛ اما در کلوز B و C این پوشش وجود ندارد و بیمه‌گزار باید هزینه اضافی‌ای را برای خرید این پوشش پرداخت کند.

موضوعات مندرج در بیمه نامه :(مشخصات/شرایط عمومی) 

مشخصات 

1. مشخصات بیمه گذار            :

بیمه گذار، شخصی حقیقی یا حقوقی است که حق بیمه را پرداخت می کند. نام، نام خانوادگی و سایر مشخصات وی باید به صورت دقیق در بیمه نامه ذکر شود. در قسمت مشخصات بیمه نامه ، اطلاعات خاصی شامل نام بیمه گزار ، کالای بیمه  شده ، تاریخ انعقاد. قرارداد ، نوع وسیله. نقلیه ، مبدا و مقصد حمل ، مبلغ کالا ی مورد بیمه و حق بیمه ، مقدار کالای مورد بیمه و حق بیمه ، مقدار کالا ی مورد بیمه و شرایط خاص مورد توافق درج می گردد .

در ماده ۳۰ قانون بیمه ایران آمده است که موضوعات زیر باید به طور صریح در بیمه نامه قید شود : 

تاریخ انعقاد قرارداد

اسم بیمه گر و بیمه گزار

موضوع بیمه

حادثه یا خطری که به مناسبت آن قرارداد بیمه منعقد شده است

زمان ابتدا و انتهای بیمه

حق بیمه

میزان تعهد بیمه گر .در صورت وقوعحادثه

لازم به توضیح است، بیمه نامه حمل و نقل، نوعی سند تجاری به شمار می رود؛ بنابراین قابلیت انتقال دارد؛ بدون در نظر گرفتن شخص پرداخت کننده حق بیمه، خسارت وارد شده به صاحب کالا پرداخت می گردد.

2. ذینفع بیمه:

ذینفع بیمه، شخص صاحب کالاست؛ یعنی در صورتی می توان خسارت وارده را از شرکت بیمه مطالبه کرد که اسناد بیمه و حمل، انتقال مالکیت کالا به ذینفع را نشان دهند.

3. کالای موضوع بیمه:

مشخصات کالا یا کالاهای موضوع بیمه، همچنین حجم و تعداد باید به صورت دقیق و کامل درج شوند؛ بدین ترتیب بیمه گر، حق بیمه کالا تعیین می کند.

4. مبلغ بیمه :

عموماً این مبلغ، نرخ کالا به علاوه هزینه حمل و نقل و مابقی هزینه های جانبی است.

5. حق بیمه :

حق بیمه بر حسب نوع پوشش به درصد یا در هزار ارزش تعیین می شود.

6. وسیله حمل و نقل:

در هنگام عقد قرارداد، شرکت بیمه باید نوع وسیله حمل و نقل را مشخص کند. ممکن است، حمل کالا به روش مرکب (استفاده از چند روش حمل و نقل) صورت گیرد. این مسئله نیز حتماً باید در بیمه نامه قید گردد.

شایان ذکر است که وسیله نقلیه، نقش مهمی در سالم رساندن کالا به مقصد ایفا می کند. خوشبختانه در حال حاضر با وجود کشتی های اقیانوس پیما، ریسک حمل کالا از طریق دریا کاهش یافته است. با این حال برای افزایش جوانب احتیاط، بیمه گر بیشتر به کشتی های طبقه‌بندی شده که قابلیت دریانوردی آنها توسط مقامات ذی صلاح تایید شده، تمایل دارد.

7. بسته بندی

یکی از عوامل مؤثر بر سلامت کالا تا رسیدن به مقصد، نحوه بسته بندی آن است. به همین علت، موضوع خارج شدن کالا از پوشش بیمه ای در صورت نداشتن بسته بندی مناسب در بیمه نامه چاپ می شود.

شرایط عمومی

انواع شرایط بیمه‌های بین المللی حمل و نقل  :

شرایط خسارت جزئی (Free from Particular Average)

این نوع بیمه‌نامه کالاهایی را شامل می‌شود که به‌صورت کامل دچار خسارت شده‌اند. بنابراین اگر قسمتی از کالا در اثر حادثه آسیب دیده‌ باشد، شرکت‌های بیمه‌گر تعهدی در برابر پرداخت خسارت نخواهند داشت.

شرایط خسارت خاص (With Particular Average)

در این نوع از شرایط بیمه های حمل و نقل بین المللی، تنها زمانی می‌توان برای کالای آسیب‌دیده ادعای دریافت خسارت کرد که درصد آن در بیمه‌نامه ذکر شده باشد. درصد آسیب باتوجه‌به نوع کالا و نوع بیمه متغیر خواهد بود. به‌طورمعمول می‌توان گفت که این درصد برای کالاهای معمولی معادل ۳٪ از ارزش کالا خواهد بود.

شرایط تمام خطر  (Against All Risks)

در بیمه شرایط تمام خطر در صورتی‌که خسارتی به کالا وارد شود، شرکت بیمه‌گر باید بدون در نظر گرفتن میزان خسارت واردشده و فرانشیز، برای جبران خسارت اقدام کند. این نوع بیمه‌نامه از جمله گران‌‌ترین انواع بیمه حمل و نقل بین المللی است. لازم است بدانید که خسار‌ت‌‌های واردشده ناشی از خطراتی چون جنگ، آشوب، شورش و اعتصاب‌ها تحت پوشش این نوع بیمه قرار نمی‌گیرند.

موارد مشمول تخفیف:

1-در صورت حمل كالا با كانتینر از مبداء تا مقصد نهایی مندرج در بیمه نامه، 20 درصد تخفیف در حق بیمه منظور خواهد شد.

2-در صورت حمل کالا با کانتینر از مبدأ تا بندر مقصد مندرج در بیمه نامه، 10 درصد تخفیف در حق بیمه منظور خواهد شد.

3-در صورت حمل كالا با هواپیما یا قطار از مبداء تا مقصد مندرج در بیمه نامه، به ترتیب 25 درصد و 10درصد تخفیف در حق بیمه منظور‌ می‌شود.

4-در صورت حمل كالا از کشورهای همسایه، حق بیمه شامل 20 درصد تخفیف‌ می‌گردد. (به استثنای کشورهای همسایه که در آنها جنگ یا شرایط ناپایدار سیاسی وجود دارد.)

5-درصورت پرداخت نقدی، حق بیمه 10 درصد تخفیف محاسبه خواهد شد.

مدارک مورد نیاز : 

اصل بارنامه؛

اصل فاکتور کالاهای خریداری شده؛

کپی از پروانه سبز گمرکی؛

اصل یا کپی از آگهی فروش ارز؛

گواهی کسر تخلیه از بنگاه باربری؛

صورت عدل‌بندی یا بسته‌بندی کالاهای خریداری شده؛

صورت مجلس سازمان کشتیرانی، بنادر و گمرک؛

گواهی کاپیتان در مورد آب‌افتادگی کالاها در حمل با کشتی؛

صورت‌جلسه کارشناسی شده از سوی شرکت بیمه‌گر.

اصطلاحات کاربردی در بیمه حمل و نقل کالا :

بارنامه: بارنامه یک سند است که در آن مشخصات تمامی کالاهای مورد حمل و نقل، مشخصات و آدرس کامل فرستنده و گیرنده و مقدار هزینه های جابجایی، به طور کامل و دقیق ذکر شده است. بارنامه تنها از سوی سازمان بیمه ی باربری و حمل و نقل کالا صادر می شود.

زیان همگانی: در سفرهای دریایی، خطراتی وجود دارد که زیان آن همگانی است؛ خطراتی از جمله، جنگ، سیل، سونامی و … در تمامی سفرهای دریایی و مخصوصا مسافرت های جابجایی کالا، یک اصل اساسی وجود دارد و آن این است که در صورت پیش آمدن چنین روید های زیانباری، تمامی افرادی که در سفر دخیل هستند، باید با قربانی کردن بخشی از سرمایه ی خود (به عنوان مثال قسمتی از کشتی یا قسمتی از بار) زیان همگانی پیش آمده را کاهش دهند.

پارتیشمنت: معادل فارسی این کلمه، “حمل به دفعات” است و زمانی مورد استفاده قرار می گیرد که کالا برای تحویل به مقصد، به چند مرحله جابجایی نیاز داشته باشد.

بیمه اتکایی (Reinsurance) در بیمه باربری

یک قرارداد واگذاری است که در آن بیمه‌گر، بخشی از تعهداتی که بر مازاد ظرفیت مالی و فنی خود قرار دارد، به یک شرکت بیمه دیگر منتقل می‌کند. به طور ساده‌تر، او به شرکت دیگری بیمه می‌دهد.

ترانشیپمنت (Transshipment) در بیمه باربری

این اصطلاح بیانگر نوعی از روش انتقال است که کالاها توسط چند وسیله حمل‌و‌نقل مختلف مانند کشتی، هواپیما و غیره حمل می‌شوند. در این روش کالاها چندین مرتبه از وسیله‌ای تخلیه و به وسیله دیگر بارگیری می شوند.

Cross Stuffing در بیمه باربری

به عمل تخلیه کالا از یک کانتینر و بارگیری مجدد آن را به کانتینر دیگری را گویند.

باراتری(barratry)

باراتری به عملی که توسط فرمانده کشتی، ملوان و کارکنان به صورت عمدی یا سهوی سر بزند و باعث خسارت به کشتی و کالاها شود در بیمه باربری می‌گویند.

شرح وظایف بیمه‌گزار :

وظایف زیر بر عهده بیمه‌گزار برای دریافت خسارت می‌باشد:

– برای درخواست خسارت در صورت گم شدن یا آسیب رسیدن به بسته‌ها، باید به صورت کتبی از متصدیان درخواست خسارت کند.

– برای خسارت‌های قابل مشاهده و قبل از دریافت مورد بیمه، باید به صورت کتبی از متصدیان درخواست بازدید کند.

– نباید کالاها را به متصدیان مربوطه تحویل دهد اگر آنها در وضعیت سالم قرار ندارند.

– در صورتی که خسارت در هنگام تحویل قابل مشاهده نباشد، بیمه‌گزار حداکثر سه روز فرصت دارد تا مورد را به متصدیان مربوطه اطلاع دهد.

– باید مقررات ادارات و گمرک بندر تخلیه را با دقت مطالعه و بررسی کند.

همچنین، بیمه‌گزار باید اطلاعات کاملی از کالاها را اعلام کند، که شامل مشخصات کامل کالا، تعداد دفعات حمل، مشخصات وسیله نقلیه برای حمل، حداکثر ارزش کالا، تاریخ حرکت، بهای هر قسمت از محموله و حداکثر ارزش هر کالا قبل از ورود به مقصد است.

اصطلاحات اینکوترمز:

Delivery :  دلیوری به این معنا است که ریسک آسیب دیدن یا از بین رفتن کالا، از فروشنده به خریدار انتقال پیدا می‌کند.

Arrival  : این اصطلاح در ترم تحویل به‌معنای نقطه‌ای است که در آن طبق توافق طرفین هزینه‌های حمل را پرداخت می‌کنند.

Carrier  : فردی است که طبق قرارداد، مسئولیت حمل و نقل را از راه‌ها مختلف (قطار، جاده، هوا، دریا و… ) به‌عهده دارد.

Freight Forwarder :  شرکتی است که باربری کالا را بر عهده می‌گیرد یا در بخشی از آن شریک می‌شود.

: Terminalاین اصطلاح شامل هر مکان سرپوشیده یا باز می‌شود؛ مانند انبار، پارکینگ، گاراژ کانتینر یا ترمینال بار جاده‌ای، ریلی و جاده‌ای.

To clear for export  :این عبارت مفهوم دریافت کردن گواهی ترخیص صادرات و مجوزهای قانونی کالا را می‌رساند.

Risk  :به مشخص شدن این مهم که مسئولیت ریسک، بر عهده کدام طرف قرارداد است، Risk می‌گویند.

Cost  : مربوط به موضوع هزینه‌ها می‌شود، به این معنا که هزینه هر کدام از مراحل بر عهده چه کسی است.

Responsibility  : این قوانین به خوبی مشخص می‌کنند که هر طرف قرارداد چه مسئولیت‌هایی بر عهده دارد تا تقسیم وظایف به درستی انجام شود، این عبارت نیز همین مفهوم را می‌رساند.

 

اینکوترمز گروه f

با توجه به این توافق، فروشنده مسئولیت حمل و نقل کالا را تا محل بارگیری بر عهده دارد، اما پس از آن، هزینه‌های حمل و نقل و بیمه تحویل کالا به خریدار منتقل می‌شود. به عبارت دیگر، تا رسیدن کالا به محل بارگیری فروشنده، نقش فعال در ارسال آن دارد.

اینکوترمز گروه d

طبق اینکوترمز گروه d، فروشنده مسئول حمل و نقل کالا از محل تولید یا انبار خود تا مقصد نهایی است. این قرارداد شامل هزینه‌های مربوط به حمل و نقل و بیمه کالا به مقصد نهایی می‌شود. فروشنده باید کالا را تا مقصد نهایی حمل کند هم‌چنین هرگونه خسارت یا ضرر در طول مسیر تا زمان تحویل به‌عهده او است. در این توافق تنها مسئولیت خریدار، تخلیه کالا در مقصد است.

اینکوترمز گروه c

توافقی بین فروشنده و خریدار است که طبق آن، فروشنده مسئول حمل و نقل کالا از نقطه تعیین شده تا بندر یا محل تحویل است. در این نوع، هزینه حمل و نقل تا محل تحویل را فروشنده پرداخت می‌کند. از آن نقطه به بعد، این مسئولیت‌ها برعهده خریدار است.

اینکوترمز گروه e

اینکوترمز گروه e یا EWX (Ex Work)، نوعی توافق بین فروشنده و خریدار است که طبق آن، فروشنده مسئول حمل و نقل کالا از محل تولید یا انبار تا مقصد نهایی است، اما هزینه حمل و نقل و هرگونه بیمه‌ توسط خریدار پرداخت می‌شود. در این نوع، فروشنده، تنها مسئولیت ارسال کالا را بر عهده دارد.

این گروه‌ها، ترم‌هایی را شامل می‌شوند که شناخت آن‌ها از اصلی مهم در انجام معاملات است. در ادامه به‌طور دقیق، به توضیح هرکدام از اینکوترمزها پرداخته‌ایم.

اینکوترمز DAF

اینکوترمز DAF مخففDelivered At Frontier  به معنای تحویل در مرز است. طبق این شرایط، فروشنده مسئولیت حمل و نقل کالا و پرداخت هزینه‌ها را تا مرز مقصد می‌پذیرد. پس از رسیدن به مرز، مسئولیت‌های حمل و نقل و هزینه‌های مرتبط با واردات کالا به‌عهده خریدار است. این شرایط برای حمل و نقل کالاها از طریق راه زمینی به مقصد خارجی مناسب است.

اینکوترمز DEQ

اینکوترمز DEQ  مخفف Delivered Ex Quay معنی تحویل در اسکله را می‌دهد. در این قرارداد، فروشنده وظیفه دارد کالا را پس از ترخیص برای ورود در اسکله مقصد تعیین شده، در اختیار خریدار قرار دهد. تمامی مسئولیت‌ها و هزینه‌ها، مانند عوارض، مالیات و.. در این ترم تحویل به‌عهده فروشنده است.

اینکوترمز DDP

در اینکوترمزDDP، بیشترین مسئولیت برعهده فروشنده است. مخفف Delivered Duty Paid به معنای تحویل کالا به انبار خریدار است. فروشنده موظف است که بار را تا انبار خریدار برساند اما هیچ وظیفه‌ای در قبال تخیله آن ندارد. ولی در هرصورت مسئولیت‌ها و هزینه‌ها تا زمان رسیدن کالا به مقصد برعهده فروشنده است.

اینکوترمز DAP

اینکوترمز DAP مخفف Delivered At Place و به معنای تحویل در محل است. در این مورد فروشنده کالا را برای صادرات ترخیص می‌کند، اما هیچ مسئولیتی در قبال پرداخت هزینه‌های واردات کالا به کشور مقصد ندارد. در این قرارداد اینکوترمز پس از تحویل کالا، مالکیت، ریسک و هزینه‌ها (ترخیص کالا از گمرک و تمام حقوق ورودی) به خریدار منتقل می‌شود.

اینکوترمز DPU

اینکوترمز DPU تحویل مخفف Delivered at Place Unloaded به معنی تحویل کالا در مقصد به ‌شکل تخلیه است. در این مورد فروشنده هنگامی‌که بار را به شخص خریداردر محل مشخص شده تحویل داد؛ مسئولیت‌ها و هزینه‌ها نیز به او منتقل می‌شوند.

اینکوترمز DDU

اینکوترمز DDU مخفف Delivered Duty Unpaid به معنای تحویل در مقصد بدون پرداخت است. در این شرایط تا زمان تحویل کالا، در محل تعیین شده در کشور مقصد، فروشنده مسئولیت‌ها را برعهده دارد. درواقع عهده‌دار تمام هزینه‌ها و ریسک‌های مرتبط با تحویل کالا تا زمان انتقال به مقصد (به استثنای هزینه‌های گمرکی در کشور مقصد) فروشنده است.

اینکوترمزCIP

اینکوترمز CIP مخفف Carriage and Insurance Paid To و به معنای پرداخت كرایه حمل و بیمه كالا تا مقصد است. در این شرایط تا زمان تحویل کالا به مقصد، فروشنذه مسئولیت‌ها را می‌پذیرد. این مسئولیت‌ها شامل هزینه‌ها و ریسک‌های مربوط به حمل و نقل از محل تعیین شده تا محل مقصد، و همچنین هزینه‌های بیمه کالا تا مقصد است.

اینکوترمز CIF

اینکوترمز CIF تحویل مخفف Cost, Insurance and Freight به‌معنی هزینه، بیمه کرایه حمل تا مقصد است. پس از بارگیری کالا از روی نرده کشتی، مسئولیت فروشنده تمام می‌شود. در این مورد هزینه حمل و بیمه، هم‌چنین عقد قرارداد حمل و بیمه به‌عهده فروشنده است.

اینکوترمز DES

اینکوترمز DES مخفف Delivered Ex Ship به‌معنی تحویل در عرشه کشتی است. در این ترم تحویل، فروشنده کالا را در عرشه به خریدار تحویل می‌دهد. به‌عبارتی تمام اقدام‌ها و هزینه‌ها برای واردکردن کالا به بندر برعهده خریدار است.

اینکوترمز DAT

اینکوترمز DAT مخفف Delivered At Terminal است. این اصطلاح به‌طور کلی در سال 2020 به اینکوترمز DPU که پیش‌تر توضیح دادیم، تغییر یافت.

اینکوترمز EXW

اینکوترمز EWX مخفف Ex Work و به معنی تحویل در انبار تأمین‌کننده است. این ترم تحویل تنها قاعده گروه e است که همان‌‌طور که گفتیم طبق آن، خریدار و فروشنده توافق می‌کنند هزینه حمل و نقل و بیمه را خریدار پرداخت کند، در صورتی‌که ارسال کالا تا مقصد به‌عهده فروشنده باشد.

اینکوترمز FOB

اینکوترمز FOB عبارت مخفف Free On Board و به‌معنی تحویل کالا روی عرشه کشتی است. در این اصطلاح اینکوترم، زمانی‌که فروشنده کالا را از کشتی خارج کند، مسئولیت‌های تمام می‌شوند. در این شرایط هزینه حمل و بیمه را خریدار باید پرداخت کند. هم‌چنین عقد قرارداد حمل از بندر تحویل بیمه و بازرسی به‌عهده او است.

اینکوترمز FAS

اینکوترمز FAS مخفف Free Alongside Ship است. طبق این قرارداد اینکوترمز، کالا کنار عرشه کشتی در مبدأ تحویل داده می‌شود. کنار کشتی در بندر، مسئولیت از دوش فروشنده برداشته می‌شود. در این مورد هزینه حمل و بیمه، هم‌چنین عقد قرارداد‌ها و بازرسی برعهده خریدار است.

اینکوترمز FCA

اینکوترمز FCA مخفف Free Carrier است. در این روش محل تحویل کالا کشور فروشنده است. درواقع مسئولیت بارگیری با خریدار بوده و در محل بارگیری ریسک‌های فروشنده به پایان می‌رسد. در این شرایط، هزینه‌ها و عقد قرارداد‌ها با خریدار است.

اینکوترمز CPT

اینکوترمز CPT مخففCarriage Paid To  و به معنی تحویل با پرداخت کرایه تا مقصد است. در این روش، فروشنده وظیفه دارد امور ترخیص، حمل و نقل و بارگیری را انجام دهد و هزینه حمل تا کشور مقصد را نیز بپردازد. مسئولیت فروشنده، زمانی‌که محموله را به اولین حمل‌کننده تحویل دهد؛ پایان می‌یابد.